O mój rozmarynie - jedna z najpiękniejszych polskich pieśni wojskowych czasów I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej znana również pod tytuem Rozmaryn.
Wg źódeł pierwowzorem pieśni prawdopodobnie była znana już z czasów napoleońskich ludowa piosenka ,, Koło ogródecka woda ciekła". W śpiewnikach pojawia się poraz pierwszy w roku 1915 w zbiorze Żołnierskie poisenki obozowe Adama Zagórskiego. autorem dwóch zwrotek jest Wacław Denhoff- Czarnocki.Zaś jedna ze zwrotek powstała w Pułku Legionów. W późniejszych latach powstawały kolejne zwrotki lecz ich autorzy pozostają anonimowi.
Michał Sokolnicki w swych wspomnieniach napisał
,,Nie wiem, skąd ją przyniósł, z jakiej tradycji wydostał
młodzieniec, który maszerował wówczas w naszej pierwszej czwórce. Swoim młodym,
trochę jeszcze dziecinnym głosem zanucił ją nam z początku sam; monotonnie w
takt ociężałego, nieskładnego marszu pochwyciły ją to i ówdzie żołnierskie
głosy. [...] Należałem do tych, co prosili wciąż o jej powtarzanie, od innych
więc śpiewów wracaliśmy do niej i w końcu jeszcze przed Krakowem umiała ją cała
nasza kompania na pamięć i wybijała ciągle jej takt swym marszem. Tak przeszła
ona potem do innych oddziałów, weszła do skarbu wojska, zaczęła swoją długą
wędrówkę po szeregach chodzących po Polsce."
Nuty Historii 2017...
Komentarze
Prześlij komentarz